Da Lat, Nha Trang en Hoi An

Daar ben ik weer, net terug uit het centrum van Hoi An, dus nog heel even de blog bijwerken!

Ik was gebleven in Da Lat, dat typen kostte me wat meer tijd dan ik had verwacht. Enfin, de eerste ochtend in Da Lat. We moesten enigszins op tijd uit bed, want we wilden het ontbijt natuurlijk niet missen. En dat was maar goed ook, want het was echt heerlijk! Er was onwijs veel keus: broodjes, toast, klein gebak, vietnamees ontbijt (rijstsoep, dumplings, nasi...), vers gebakken eieren op wat voor manier dan ook, vers gebakken pannenkoeken en wafels... Genieten dus!

Na het ontbijt zijn we naar de kabelbaan van Da Lat gegaan, waar we een enkele rit hebben genomen. Toch wel een beetje gek om in eenzelfde bakje te zitten als op de wintersport, maar nu met zo'n 30 graden. Sven merkte nog heel bijdehand op: "He, hier zitten geen bakjes voor de snowboards aan!"

Aan de andere kant gekomen hebben we wat gewandeld en gedronken. Daarna wilden we een taxi pakken, maar er stond er geen klaar. Dus besloten we in de richting te lopen die veel andere mensen ook liepen. Ineens kwamen we uit bij een Boeddhistisch tempelcomplex waar ook nog gewoon monniken leefden. Echt heel mooi om te zien!
Heel lang konden we er helaas niet blijven, want we moesten terug naar het resort voor onze volgende activiteit: massage!
Een uur lang zijn Sven en ik heerlijk gemasseerd, ik een aromatherapy-massage en Sven een back-and-shoulders-massage (omdat 'ie dacht dat ze dan niet bij z'n voeten zouden komen, "want dat kriebelt". Bleken ze met z'n voeten te beginnen, hihi!)
Na de heerlijke massage zijn we 's avonds met de taxi naar het centrum van Da Lat gegaan. Daar hebben we wat rondgekeken en ons verbaasd over de kleding van de mensen hier. Aangezien het een bergdorpje is, is het wat frisser (20-25 graden). De mensen hier liepen echter in winterjassen en we hebben zelfs mensen met mutsen en handschoenen gezien! Ik geloof niet dat ze hier veel zouden voelen voor een wintersportvakantie! :)
Verder vonden we de mensen hier, behalve het resort-personeel, niet zo vriendelijk als in de andere plaatsjes waar we hebben gezeten. Ook vond ik het stadje zelf niet heel erg mooi. Het eerste woord wat in me opkomt als ik terugdenk aan Da Lat is 'grijs'.
Conclusie over Da Lat: omgeving prachtig, resort geweldig, maar voor het stadje hoef je er niet heen.

De volgende dag was weer een reisdag, alhoewel, pas vanaf 12:00.
Daarvoor hadden we dus nog een ochtend te besteden na het ontbijten. En aangezien het dus tussen 9:00 en 15:00 was, je raadt het al, besloot ik nog maar een massage te doen. Ik had zo'n oliedruppelaar zien hangen in een van de massageruimtes en dat heb ik altijd al een keer willen proberen. Dus ik heb 'die massage met die druppelaar' geboekt. Bleek een Ayurvedische Shirodhara massage te zijn. En dat was genieten!
Eerst kreeg ik een vierhandenmassage, vrij krachtig, maar niet pijnlijk. Daarna heb ik god-weet-hoe-lang onder die druppelaar gelegen, een constante straal warme olie die over je hoofd loopt, echt heerlijk!
Toen dat afgelopen was kreeg ik een geweldige gezichts- en hoofdmassage. De hoofdpijn die ik al sinds de vorige avond had verdween hiermee volledig! :D
Als laatste mocht ik, om de olie goed in mijn huid te laten trekken, nog plaatsnemen in een stoomcabine. Wij zouden het een inbouwkast met stoomapparaatje noemen. Vervolgens dacht ik te mogen gaan douchen en klaar, maar er was nog een onderdeel! Ik werd meegenomen naar een andere ruimte, waar ik op een massagetafel mocht gaan liggen waar aan het uiteinde een wasbak stond. Werd zelfs mijn haar voor me gewassen (zat immers nog helemaal vol met olie) en vervolgens werd het ook nog gekamd en gefohnd. Toen was het toch echt omkleedtijd. Terug in de ontvangstruimte stond er nog een heerlijk kopje lemongrass-thee voor me klaar en vervolgens ben ik teruggelopen naar de villa, tijd om uit te checken.

Na het uitchecken werden we met een busje opgehaald en naar het busstation gebracht, waar we tickets kochten naar Nha Trang. Een half uurtje later volgde de spannendste busrit tot nu toe.
We werden in een bus geladen, echt bizar, zo'n bus hadden we nog nooit gezien. Van de niet-zo-vrolijke buschauffeur moesten we onze schoenen uittrekken voor we de bus in mochten (huh?!). Toen we de bus in keken bleek waarom: het was een soort slaapbus. Geen normale stoelen dus, maar 3 rijen met stoelen 2-hoog die verstelbaar waren tot ligbed. Als je zat zat je dus tegen de rugleuning en met je benen languit. Geweldig relaxed!
De busreis zelf was spannend. We reden vanaf Da Lat, dus in de bergen. De chauffeur had meer het idee dat hij op het circuit van Zandvoort reed volgens mij. Snel door bochten, vlak voor bochten andere bussen/vrachtwagens inhalen, pas op het laatste moment remmen... Ik vraag me toch af of het niet veiliger was geweest als we met het vliegtuig waren gegaan.
Op de tussenstop wilde ik de schoenen al pakken, maar dat bleek niet nodig. Er werd een grote mand met teenslippers bij de deur gezet die we konden gebruiken. Ik wil er liever niet meer aan denken wanneer die voor het laatst gereinigd waren...

Aangekomen in Nha Trang wilden we op zoek naar een taxi. Echter, een meneer van het busbedrijf gebaarde ons in zijn busje te stappen, blijkbaar hadden we met de aankoop van onze busreis ook recht op vervoer van het busstation naar het hotel.
In het hotel was het weer even wennen. Onze kamer was ruim, lichtblauw geschilderd, bevatte een bed, een nachtkastje, koelkastje, tv, zithoekje, eenvoudige badkamer en werd sfeervol verlicht door... een TL-buis. Maar al met al was het een prima kamer voor de komende 3 nachten.
Toen we 's avonds wat wilden gaan drinken waarschuwde de hoteleigenaar ons dat we onze tassen beter in het hotel konden laten, 's avonds werd er namelijk nogal veel gejat. We besloten alles toch mee te nemen, maar ontdekten al snel dat we ons inderdaad niet zo heel veilig voelden op straat en ook hier zijn de mensen niet bijzonder aangenaam.
Het is er flink toeristisch, het stikt er van de Russen (bleeegh), en de eerste avond trokken we al de conclusie: dit is het Salou van Vietnam.

Dag 2 in Nha Trang: na het ontbijt in een leuk restaurantje (hotel had geen ontbijt) zijn we eerst wat gaan rondwandelen, je schijnt hier namelijk heel mooi te kunnen duiken, dus de zoektocht naar een goede en betaalbare duikschool was begonnen. Na een halve dag zoeken kwamen bij Scuba Diver uit, een leuk bedrijfje, betaalbaar en wekte een betrouwbare en professionele indruk. Toch wel belangrijk als je met flessen perslucht op je rug de zee in wilt duiken!
's Middags zijn we lekker naar het strand gegaan. Bij de Sailing Bar boden ze ligbedden met parasol voor een schappelijke prijs en daar zijn we dan ook lekker gaan liggen. Na een paar uurtjes betrok de lucht en ging het helaas regenen. We hebben binnen nog wat gedronken en besloten in het hotel even te gaan douchen en later op de avond terug te komen om te eten. Zo gezegd, zo gedaan. Het sfeertje was goed, het eten heerlijk en het uitzicht paradijselijk! 's Nachts heerlijk geslapen!

De laatste dag in Nha Trang. 's Morgens moesten we er weer op tijd uit, want vandaag zouden we gaan duiken. Om 7:30 werden we al opgehaald. Gelukkig zat ontbijt bij de duiktrip in, dus dat hoefden we daarvoor niet ook nog te doen. Op de boot werd ik voorgesteld aan mijn instructeur, een Belg genaamd Flip.
Sven ging alleen snorkelen, aangezien hij snel last van z'n oren krijgt onder water.
Ik legde Flip uit dat ik al wel vaker gedoken had, maar dat ik geen certificaat had. Na een paar standaardoefeningen, waarvan hij vond dat ik die meteen wel goed deed eigenlijk, gingen we lekker rondzwemmen.
Het onderwaterleven hier is prachtig! Enorme zee-egels, paarse zeesterren groter dan je hand, vijlvissen, trompetvissen, clownsvissen (Nemo!!) en nog veel meer moois heb ik gezien!
Na ongeveer een uurtje kwamen we boven en vertelde Flip aan Sven dat ik toch wel een natuurtalent was. Toch leuk om te horen van iemand die meer dan 3000 duiken in meer dan 30 landen op z'n naam heeft staan!

Na een lekkere lunch (Subway-style, gooi maar op je broodje wat je lekker vindt) was het tijd voor de tweede duik. We waren tijdens het lunchen naar een andere plek gevaren, nog mooier schijnbaar.
Dat was het absoluut! Ik was erg blij dat ik voor we op vakantie gingen nog een onderwatercamera heb gekocht, want die is z'n geld nu al dubbel en dwars waard! Ik heb prachtige foto's kunnen maken!

Eenmaal terug in het hotel hebben we onze zwemspullen gepakt en zijn we weer naar de Sailing Club gegaan. Bedje gehuurd en lekker zonnen maar! Helaas was het vandaag iets vroeger afgelopen, want er kwamen weer wolken aandrijven. Het werd steeds donkerder en langzamerhand verdwenen de eilandjes voor de kust in de wolken. Toen het eenmaal ging regenen regende het ook hard, Heel Erg Hard! We besloten bij de Sailing Club onder de overkapping te gaan zitten en de bui even af te wachten. Dat 'even afwachten' duurde uiteindelijk een paar uur en toen was het nog niet droog. Alle waardevolle spullen dus maar in een handdoek gerold en in de tas gestopt en door de regen teruggewandeld naar het hotel. Dat bleek nog een opgave: de straat stond blank. We hebben tot onze enkels in het water over straat gelopen om bij het hotel te komen. En toen voelden we ons vooral heel erg vies. Had ik al verteld dat Nha Trang een vieze stad is? Tijdens ons verblijf heb ik op straat 3 dode ratten gezien!
Het eten die avond viel ook al vies tegen, we zijn naar een restaurantje gegaan wat we al eerder hadden gezien en wat er leuk uitzag. Eenmaal binnen was het toch niet zo leuk en zaten we naast een tafel met 3 rokende Russen die een hele fles whiskey hadden besteld en al voor meer dan de helft hadden leeggedronken. Snel gegeten en weer weg dus. Lekker douchen en naar bed, want de wekker zou gaan om 01:15. Nee, dat is geen typfout.

We gingen met de trein naar Da Nang namelijk. En dat is een lange treinreis. Onze trein zou dan ook vertrekken om 02:36. We moesten een halfuur op voorhand op het station zijn. Daar dus nog een tijdje zitten wachten en ondertussen 2 rondsnuffelende ratten in de tickethal kunnen aanschouwen. Deze vieze stad gaan we echt niet missen!

Bij het boeken van de trein hadden we de keuze uit 4 mogelijkheden: hard chair, soft chair, hard bed, soft bed. Wij zijn wijselijk voor de laatste optie gegaan en daar hebben we geen spijt van gehad! De zachte bedden waren namelijk nog vrij hard. De harde bedden waren 6 klapbedjes in een hokje, gelukkig hoefden we daar niet op!
Na een niet-zo-geweldige nachtrust op de treinbedjes (hobbel-de-bobbel, het viel ons mee dat de trein niet uit de rails is gehobbeld), kwamen we rond 11:30 aan in Da Nang, waar we eerst maar besloten te ontbijten. Dat was namelijk niet mogelijk in de trein. In een restaurantje tegenover het station een lekker broodje gegeten en onze laatste malariapil ingenomen (hoera, eindelijk! We droomden er allebei nogal vreemd door, een van de bijwerkingen...). Bij het restaurantje aan de praat geraakt met een Easy Rider (doet begeleide motortours). Een sympathiek, al wat ouder baasje met allemaal boekjes waarin zijn klanten een 'recensie' over hem hebben geschreven. Hij probeerde ons vanalles te verkopen, maar we hebben uiteindelijk besloten ons eigen plan te trekken en zelf vanalles te ontdekken.

Da Nang doen we over een paar dagen aan, eerst was het tijd om Hoi An te verkennen. Dus zijn we met een taxi naar het resort in Hoi An gegaan waar we weer een prachtige kamer kregen. Vooral een hele grote kamer, we hebben zelfs 2 niveau's in onze kamer!
Tijd voor wat ontspanning: we zijn lekker het zwembad ingedoken met onze onderwatercamera. Een berg met prachtige (ahum...) selfies later begon het te stortregenen, weer zo'n tropische bui. Halverwege de bui besloten we toch maar uit het water te gaan en te gaan douchen, om daarna een taxi naar de stad te pakken om eens wat mooie kleren te laten aanmeten, Hoi An staat namelijk bekend om z'n vele kleermakers. Het meisje bij de receptie moet ons een bepaalde kleermaker aanraden i.v.m. contracten met het hotel, maar later kwam ze nog naar ons toe om te zeggen dat dat een erg dure kleermaker is en dat haar zus ook een bedrijfje heeft. "Maar eigenlijk mag ik dit niet zeggen, dus tegen niemand zeggen he?" Dat vonden we wel zo tof dat we besloten bij het winkeltje van haar zus onze kleren te laten maken.

Aangekomen in het winkeltje wat boeken doorgebladerd (mijn god, ja, wat wil ik eigenlijk? Korte jurk of lange jurk? En nog een jasje misschien? En zal ik dan ook nog een broek doen? Nee, dat wordt teveel.)
Een jurkje en een jasje dus. Welke stof? Welke voering? Welke kleuren? Vele beslissingen en een meetsessie later, ohja en veel geld lichter, stapten we de winkel uit. Volgende dag terug om te passen.
In het centrum van Hoi An is het supertoeristisch, maar het ziet er wel gezellig uit met vooral heel veel gekleurde lampjes. Gezellig wat gegeten en wat rondgestruind en vervolgens lekker terug naar het hotel om te slapen. Die nacht in de trein begon toch z'n tol te eisen.

En dan eindelijk ben ik aangeland bij vandaag, 2 augustus.
Vanmorgen hebben we hier in het resort heerlijk ontbeten en daarna hebben we 2 fietsen gehuurd. Gisteren zijn we door 2 andere Nederlanders hier op de site vietnamjourney.nl gewezen, waar gratis fietsroutes te downloaden zijn. Die heb ik dus uit kunnen printen en we zijn op weg gegaan. Tegen de helft van de route (die de vorm van een 8 had) besloten we het bovenste rondje niet meer te doen en terug te gaan naar het hotel. Ik kan me niet herinneren dat ik eerder buiten een sauna zo gezweet heb als vandaag. Het was een prachtige fietsroute buiten de stad, tussen de rijstvelden door, maar midden op de dag met zo'n 35 graden is toch wel een hele grote inspanning. Bij een lokaal barretje langs de weg hebben we wat gedronken en cola met ijs smaakte me nog nooit zo goed!

Terug in het hotel hebben we de zwemkleding aangetrokken, handdoek gepakt en zijn we naar het strand gefietst. Fietsen was trouwens wel het laatste wat we hadden verwacht hier te doen!
Het hotel had bij een restaurantje aan het strand ligstoelen staan die we gratis mochten gebruiken. De zee was heerlijk verkoelend om in te zwemmen en daarna heb ik nog lekker wat liggen lezen. Helaas was de pret van korte duur, want daar kwamen die verdomde wolken weer. Bij het restaurantje overdekt gaan zitten om de regen- en onweersbui door te komen dan maar. Lekker wat gedronken en een grote pizza besteld, een kleine gekregen en vervolgens wilden ze wel een grote afrekenen. Na duidelijk te hebben gemaakt dat we dat dus echt niet gingen doen hebben we voor een kleine pizza betaald en zijn we teruggefietst naar het resort waar we nog even lekker in het zwembad zijn gesprongen.

Om 17:00 hebben we het shuttlebusje van het resort naar de stad gebracht, passessie bij de kleermaker! Sven z'n pak en mijn jurkje zijn geweldig! Svens blouse en vooral mijn jasje hadden nog wat aanpassingen nodig, dus morgen mogen we weer terugkomen.

Gisteren hadden we nog een leuk restaurantje gezien, waar we vanavond wel wilden eten. Zitten we daar binnen aan een tafeltje en kijken we de menukaart in, blijkt het afschuwelijk duur te zijn! Dus alleen wat gedronken en verderop een ander leuk en betaalbaar restaurantje gevonden om te eten. Daarna nog een koffertje gekocht om de pakken en andere souvenirs in mee te nemen, bij de aankoop vreselijk afgedongen, het meisje van de winkel was er niet zo blij mee en was ineens niet zo vriendelijk meer. Maar wij hebben onze koffer!

Eenmaal terug in het resort hebben we lekker wat gedronken in de bar. Sven zit een film te kijken en ik heb deze blog nog 'even' getypt. Volgens mij ben ik een goed uur bezig geweest, maar ik ben wel weer helemaal bij nu!

Morgen gaat de wekker weer op tijd, want om 9:00 hebben we een cooking class, we gaan naar de markt en daarna leren we Vietnamees koken!
Nu dus lekker afsluiten en het bedje induiken!

Tot de volgende! xx