Da Lat

Hoi allemaal!

Eindelijk weer wat tijd en een normale computer om het volgende verslag te kunnen typen. Over een klein half uurtje gaat de bus naar het centrum, dus dan moet ik klaar zijn met deze blog. Eens kijken of me dat gaat lukken!

De vorige keer waren we gebleven in Can Tho, waar onze badkamer gelukkig was schoongemaakt bij mijn grondige controle.
Zoals al gezegd was de volgende dag een reisdag.We moesten al vroeg uit bed, omdat we van Can Tho naar Saigon moesten, vanuit daar vertrok onze vlucht. Om 07:30 's morgens werden we al opgehaald met een klein busje, om vanuit daar met de grote bus naar Saigon te gaan. De reis naar Saigon verliep goed en we waren al op tijd op het vliegveld. Daar hebben we meteen ingecheckt en door de douane gegaan, om 12:00 uur waren wij klaar om het vliegtuig in te stappen. 1 dingetje: ons vliegtuig zou pas om 17:50 gaan... Dat zou opzich niet zo'n probleem zijn, op een vliegveld als Schiphol. Daar zou ik me prima wat uurtjes kunnen vermaken. De domestic terminal van Saigon is echter een heel ander verhaal. Je kunt er wat eten en drinken kopen en daar houdt het ver mee op. Verder staan er vooral heel veel, hele lange rijen met blauwe stoeltjes.
Afijn, we zijn gaan eerst maar even gaan lunchen en daarna hebben we een stoel bij een stopcontact opgezocht. Even de telefoons opgeladen, zodat we ons daarmee konden vermaken. Wat denk je? NIET EENS WIFI! PANIEK! Tsja, toen maar wat spelletjes gespeeld, vervolgens nog wat gelezen, rondgelopen, naar de wc geweest... En toen was het 17.20: tijd om te boarden. Dachten we. Verscheen bij de gate een andere vlucht op het bord. Toen dat een tijdje zo bleef en op de algemene borden met vertrektijden nog steeds niks veranderd was zijn we maar eens wat gaan navragen. 25 minuten vertraging. Dus nog even wachten. Uiteindelijk viel de vertraging wel mee en stegen we op. Na een vlucht van nog geen uur landden we rond 18:00uur in een donker Da Lat. Daar stond een busje klaar bij het vliegveld, gratis airportshuttle naar alle hotels in Da Lat. Dat was een fijne meevaller na zo'n dag reizen. Aangekomen bij het resort (Ana Mandara Resort & Spa Da Lat, zoek maar eens op!) werden we na een vlotte incheckprocedure met onze backpacks in een golfkarretje geladen en naar onze villa gebracht. Kijk, dat zijn de geweldige momenten! Maar wacht! Het wordt nog beter.
Onze butler, jaaaa we hadden echt een butler!, ging ons voor de villa in en opende onze kamer. Ik zal proberen te beschrijven wat we zagen toen we binnenkwamen. Ik ging de deur door en zag veel donker hout, wat meteen in het oog sprong was een enorm hemelbed, inclusief hemel (welke een klamboe was). De kamer was zacht verlicht, heel gezellig. Toen zei Sven, inmiddels om het hemelbed heengelopen, "Gaaf! Moet je hier eens kijken!" Bleek er achter het bed zo'n losstaande badkuip in de kamer te staan! Mooi met zo'n gietijzeren rekje eroverheen waar alle badproducten op stonden en waar later deze week ook een heerlijk glas drinken en mijn boek zouden liggen.
Vervolgens gingen we de deur door naar de badkamer, voorzien van een grote stortdouche. Hier zouden we het wel een paar nachten uithouden!
Van onze butler kregen we nog een formuliertje waarop we konden aankruisen wat we eventueel extra nodig hadden, inclusief een keuzelijstje uit 15 soorten hoofdkussens, mocht degene die er nu lag niet bevallen. Ohja, en de spa gaf 50% korting als je een behandeling tussen 9:00 en 15:00 boekte. Ach, mijn schema is zeer flexibel, dus geen probleem!

Inmiddels was het al vrij laat, dus besloten we lekker op het resort te gaan eten. In het restaurant had ik mijn gerecht al uitgezocht, shrimps in clay pot. Op de vraag of dat spicy was kreeg ik een bevestigend antwoord. Toen ik zei dat ik dan even iets anders wilde kiezen bleek dat niet nodig, de ober zou aan de chef doorgeven dat hij het gerecht 'not spicy' moest maken. En daar heb ik vervolgens tot nu toe het allerlekkerst gegeten! Na ook nog een lekker toetje (zelfs van 1 bolletje ijs weten ze iets moois te maken hier!) zijn we lekker teruggegaan naar de villa en gaan slapen, we waren toch wel heel moe.

En nu is het inmiddels 16:55, de bus gaat over 5 minuten en ik moet de rekening hier nog even ondertekenen voor we de bar uitgaan. Het vervolg komt waarschijnlijk morgen!

Liefs! xx